تو را من چشم در راهـــم نـــه مثــل شـعر نیمایی

شـبــاهــنگـام در مــاتم میان خــواب و رویــــایی

نه در شاخه تلاجن ها،نه در یک سایه ی سنگین

نه با یــک قـــلب افــسرده به زیر چــرخ مـینایی

تــو را مــن چــشم در راهــم سحر پهلوی نیلوفر

کـنـار بــستــر شــب بـو،تــوام از شــوق می آیی

همیشه با خودم هستی ،میان چــشم و در ســـینه

تو را هر لحظه می فهمم تو یک احساس زیبایی

عـــزیــــزم کـــه چــشـــمـــم برایـــــت

وای کـــم گــفتــم تــمام هســتی ام از تو

تـــو یــــک خـــبـــر از جـــــایـــــی

میان چـشــم پـر اشکت تو غرقم کردی و رفتی

ولــی مــن زنــدگی کـردم در آن چشم اهورایی

دلــم مـی خواهــد از راهی که رفتی باز گردی

نــه صـــبر و طــاقتی مـــانده نه امید به فردایی

فقط این بار می پرســم جــوابش را نمی خواهم

تــو را مـــن چـــشـــم در راهــم

((چـــرا آخـــــر نــــــمــی آیـــــــی))                                 ati